Zespół wymiotów kannabinoidowych (CHS) jest stosunkowo nowo odkrytą chorobą. Po raz pierwszy udokumentowane w 2004 r. przeprowadzono ograniczone badania nad chorobą, która może powodować ból brzucha i przedłużające się napady wymiotów u osób intensywnie używających konopi.

Co to jest CHS?

Hyperemesis to epizod ciężkich wymiotów, często trwający kilka godzin. Chociaż może być wiele przyczyn, od zatrucia pokarmowego po zawał serca w przypadku pojedynczych epizodów, po zespół cyklicznych wymiotów w przypadku powtarzających się ataków, CHS jest powiązane z używaniem konopi indyjskich. Łagodne objawy CHS tradycyjnie nazywa się whitey (lub white-out), co jest terminem określającym, kiedy rekreacyjny użytkownik narkotyków, jako bezpośredni lub pośredni skutek zażywania narkotyków (zwykle konopi), zaczyna czuć się słabo i wymiotować¹Perisetti, Abhilash i in. „Zespół wymiotów z konopi indyjskich: aktualizacja patofizjologii i zarządzania – PMC.” Centrum PubMed (PMC), 16 września 2020 r., www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7599351..

Pierwszy opublikowany artykuł dotyczył kilku pacjentów w szpitalu w Australii Południowej, którzy mieli nawracające ataki ciężkich wymiotów. Badania wykazały związek z konopiami indyjskimi. Wszyscy pacjenci byli nałogowymi użytkownikami marihuany. Grupa, która przestała używać marihuany, zauważyła, że ​​objawy się skończyły, a ci, którzy kontynuowali abstynencję, nie mieli nawrotów. Te, które po pewnym czasie wznowiły używanie konopi, również odnotowały wznowienie przekrwienia.

W kolejnych badaniach znaleziono podobne przypadki. I chociaż niektóre badania były małe, często z zaledwie garstką badanych, wyniki były spójne. CHS jest obecnie formalną diagnozą, a niektórzy lekarze i szpitale zgłaszają wzrost liczby wystąpień.

Kto może dostać zespół przekrwienia kannabinoidowego?

Jako stosunkowo nowy stan, CHS nie jest w pełni zrozumiały i nadal nie jest jasne, jak powszechne jest to zjawisko. Chociaż wydaje się to stosunkowo rzadkie, może to wynikać z braku świadomości w środowisku medycznym. Badania w British Medical Journal sugerują, że około 6% zgłoszeń na izbie przyjęć dotyczących wymiotów²Chocron, Yaniv i in. „Zespół przekrwienia kannabinoidowego | BMJ”. BMJ, 1 stycznia 2019 r., www.bmj.com/content/366/bmj.l4336. epizody były prawdopodobnie CHS, ale wiele z nich zostało błędnie zdiagnozowanych, a pacjenci często kierowani na kosztowne badania diagnostyczne.

Inne badania, przeprowadzone na dużej liczbie regularnych i intensywnie zażywających konopie indyjskie – którzy używali narkotyku codziennie lub prawie codziennie przez ponad rok – wykazały, że około jedna trzecia zgłosiła objawy CHS.

Pojawiły się sugestie, że syndrom staje się coraz bardziej powszechny, łącząc to ze zliberalizowanymi przepisami dotyczącymi używania konopi indyjskich w niektórych miejscach. Nie udało się jednak wyeliminować innych potencjalnych przyczyn postrzeganego wzrostu liczby przypadków, w tym szerszej świadomości medycznej, dokładniejszych diagnoz lub uczciwości pacjentów w zakresie rekreacyjnego zażywania narkotyków.

Głównym czynnikiem ryzyka jest długotrwałe, regularne używanie konopi indyjskich. Kryteria diagnostyczne wymagają długotrwałego stosowania przynajmniej raz w tygodniu. W praktyce przypadki najczęściej pojawiają się po kilku latach codziennego lub prawie codziennego użytkowania. Wydaje się również, że mężczyźni są bardziej narażeni na CHS, ale nie ustalono, czy jest to spowodowane nawykami użytkowania, czy też płeć wpływa na podatność.

Jednak rzeczywista przyczyna nie jest znana i istnieje rozbieżność między rozpowszechnieniem używania konopi indyjskich a liczbą osób, u których rozwinie się CHS. Niektórzy badacze sugerowali, że może to wskazywać na składnik genetyczny, co oznacza, że ​​niektórzy ludzie są bardziej podatni na zespół. Wiele naukowych spekulacji dotyczyło zwykle działania kannabinoidów przeciw nudnościom i tego, czy mają one inne skutki, które z biegiem czasu powodują przekrwienie³Habusze, Józefie. „Częstość występowania zespołu wymiotów kannabinoidowych wśród regularnych palaczy marihuany w miejskim szpitalu publicznym”. Częstość występowania zespołu wymiotów kannabinoidowych wśród regularnych palaczy marihuany w miejskim szpitalu publicznym, biblioteka online.wiley.com/doi/full/10.1111/bcpt.12962. Dostęp 11 października 2022..

Jakie są skutki zespołu przekrwienia kannabinoidowego?

Najbardziej oczywistymi skutkami CHS są przedłużające się i ciężkie epizody wymiotów z towarzyszącym bólem brzucha. Rzeczywiście, łączny efekt tego doprowadził do ukucia terminu „scromiting” na określenie choroby: połączenie krzyku i wymiotów w celu podkreślenia dwóch głównych objawów. Istnieje jednak szereg innych bezpośrednich i pośrednich objawów.

CHS zwykle ma fazę prodromalną przed rozpoczęciem epizodów wymiotów. To może trwać miesiące, a nawet lata. Podczas tej fazy dana osoba może mieć objawy, takie jak ogólne poranne nudności i pewien dyskomfort. Prawdopodobnie będą one łagodne, a zatem zlekceważone. Rzeczywiście, niektórzy ludzie mogą faktycznie zwiększyć używanie konopi, wierząc, że pomoże to złagodzić nudności i dyskomfort.

Kiedy CHS w pełni się rozwinie, osoby doświadczają fazy przekrwienia. Będą to przedłużające się napady wymiotów i bólu brzucha — scromiting. Mogą wykazywać inne objawy, które są typowe dla napadów wymiotów, takie jak suche falowanie, odwodnienie, niechęć do jedzenia i utrata wagi⁴Lapoint, Jeff i in. „Zespół wymiotów kannabinoidowych: implikacje dla zdrowia publicznego i nowe wytyczne dotyczące leczenia modelowego – PMC.” Centrum PubMed (PMC), 8 listopada 2017 r., www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5851514..

W CHS często obserwuje się również kompulsywne kąpanie. Wydaje się, że pomaga to złagodzić ból brzucha. Podobnie jak w przypadku ogólnie CHS, mechanizm nie jest poznany, chociaż uważa się, że CHS może wpływać na zdolność mózgu do regulowania temperatury ciała. Bez względu na przyczynę, pacjenci z CHS kąpią się do 15 razy dziennie, a nawet kilkakrotnie wstają w nocy, aby się kąpać. W niektórych przypadkach zastosowana temperatura wody była tak wysoka, że ​​powodowała zranienia.

Faza zdrowienia zwykle następuje po fazie przekrwienia, głównie dlatego, że pacjent w naturalny sposób zaprzestaje używania konopi indyjskich. Objawy CHS zwykle szybko ustępują po zaprzestaniu używania konopi, zwykle w ciągu dziesięciu dni. Jeśli jednak zażywanie konopi zostanie wznowione, osoba prawdopodobnie rozpocznie cykl faz przekrwienia i regeneracji.

Długofalowe skutki CHS są nieznane. Istnieją jednak znane zagrożenia związane z wymiotami. Mogą one obejmować odwodnienie i niedożywienie, utratę wagi, próchnicę zębów i problemy z przełykiem, takie jak zespół Mallory'ego-Weissa. Możliwe, że spowodowane odwodnieniem może spowodować niewydolność nerek, chociaż zdarza się to bardzo rzadko.

Jakie jest leczenie zespołu przekrwienia kannabinoidowego CHS?

Istnieje kilka opcji leczenia CHS i ograniczają się one do złagodzenia objawów. W ciężkich przypadkach może to obejmować kroplówkę dożylną w celu zaradzenia utracie płynów. Łagodzenie bólu może być trudne, ponieważ skutki uboczne wielu środków przeciwbólowych sprawiają, że nie nadają się one dla pacjentów z przekrwieniem. Niektóre studia przypadków sugerują, że leki przeciwpsychotyczne mogą przynieść ulgę, ale szersze badania przyniosły mieszane wyniki.

Wielu lekarzy używa kremu kapsaicyny, miejscowego środka przeciwbólowego pochodzącego z papryczek chili, aby złagodzić ból brzucha. Teoria mówi, że wywołuje podobną reakcję na kąpiel w gorącej wodzie, chociaż ponownie badania nie są rozstrzygające.

Nie jest znane żadne leczenie samego CHS poza zaprzestaniem używania konopi indyjskich. Chociaż większość badań nad leczeniem CHS jest niejednoznaczna, jedynym spójnym odkryciem jest to, że zaprzestanie używania konopi indyjskich – i pozostawanie w abstynencji – przyniesie całkowitą ulgę w CHS i jego objawach.

Poprzednie: Czy CBD może pomóc w uzależnieniu?

Dalej: Dabbing