Terapia neurofeedbackiem

Terapia neurofeedback to nieinwazyjny proces, w którym lekarze zajmujący się zdrowiem psychicznym mierzą fale mózgowe pacjenta i oceniają, w jaki sposób różne zadania mogą poprawić ich skuteczność. Podstawą tego podejścia jest przekonanie, że zmiana stanu mózgu może zmienić Twoje zachowanie.

Kiedy po raz pierwszy pójdziesz na sesję terapii neurofeedback, twój lekarz przymocuje elektrody do twojej głowy i zmapuje twoją domyślną aktywność mózgu. Następnie w miarę przydzielania zadań będą śledzić, w jaki sposób zmieniają poprzednio zmapowaną aktywność. Informacje te zostaną następnie wykorzystane do przygotowania mózgu do bardziej optymalnego funkcjonowania.

Terapia neurofeedback jest nie tylko bezbolesna i wolna od leków, ale może być również stosowana w leczeniu różnych stanów, takich jak lęk, ADHD i depresja.

Różne rodzaje terapii neurofeedback stosowane w tych stanach obejmują:

• Funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (fMRI) – jest to metoda najbardziej oparta na badaniach
• Tomografia Elektromagnetyczna Niskiej Rozdzielczości (LORE-TA) – znana jest z ujawniania wielu informacji o tym, jak działają mózgi osób uzależnionych
• Live Z-score Neurofeedback – jest najczęściej stosowany u osób z bezsennością
• Hemoencefalograficzny (HEG) Neurofeedback – jest szczególnie stosowany do pomocy osobom z nawracającymi migrenami, ponieważ dostarcza informacji o przepływie krwi w mózgu
• Slow Cortical Potential Neurofeedback (SCP-NF) – jest powszechnie stosowany w celu pomocy osobom z ADHD lub padaczką
• Neurofeedback Częstotliwość/Moc – to najczęstsza i najprostsza metoda
• Low Energy Neurofeedback System (LENS) – metoda ta nie wymaga od pacjenta świadomego wysiłku

Terapia neurofeedbackiem w depresji

Badania nad depresją pokazują, że zwykle pojawia się ona, gdy występuje brak równowagi między ilością aktywności w lewym i prawym płacie czołowym mózgu. Podczas gdy ci z bardziej aktywną lewą stroną wydają się być optymistyczni, ci z bardziej aktywną prawą stroną są często smutni i melancholijni.

W związku z tym, w celu wyleczenia depresji, terapeuci mogą zastosować terapię neurofeedback, aby wytrenować lewy płat czołowy, aby był bardziej aktywny. Zapewnią, że nasz mózg otrzyma pozytywne informacje zwrotne za każdym razem, gdy aktywowany zostanie lewy płat czołowy, zachęcając mózg do częstej aktywacji. To z kolei może złagodzić objawy depresji.

Przeprowadzono kilka badań w celu sprawdzenia skuteczności tego podejścia, jako samodzielnego leczenia lub w połączeniu z innymi podejściami. Jedno badanie¹1.S. Jenkins, Pogląd na trening połączonego neurofeedbacku i zmienności rytmu serca dla osób z objawami lęku i depresji: badanie retrospektywne, Pogląd na trening połączonego neurofeedbacku i zmienności rytmu serca dla osób z objawami lęku i depresji: badanie retrospektywne; Pobrano 29 września 2022 z https://www.neuroregulation.org/article/view/16935/11343 pokazuje nawet, że 45% osób cierpiących na ciężką depresję wykazywało normalną aktywność mózgu po 30 sesjach terapii neurofeedback i treningu zmienności rytmu serca.

W innym badaniu²2.F. Peeters, M. Oehlen, J. Ronner, J. van Os i R. Lousberg, Neurofeedback jako leczenie ciężkiego zaburzenia depresyjnego – badanie pilotażowe, Neurofeedback jako leczenie ciężkiego zaburzenia depresyjnego – badanie pilotażowe | PLOS 29.; Pobrano 2022 września 10.1371 z https://journals.plos.org/plosone/article?id=0091837/journal.pone.XNUMX wykazały poprawę u 5 z 9 uczestników poddanych terapii neurofeedback w leczeniu depresji. Podczas gdy jedna osoba odnotowała pozytywną odpowiedź, cztery przeszły do ​​pełnej remisji.

Terapia neurofeedbackiem na lęk

Ludzie z lękiem zwykle mają powtarzające się negatywne myśli, które sprawiają, że są nerwowi i przestraszeni. A im więcej mają tych myśli, tym bardziej ich mózg blokuje się w stanie nadwrażliwości. Staje się niekończącą się dziurą, z której trudno się wydostać.

Aby przywrócić mózg do równowagi, lekarze zajmujący się zdrowiem psychicznym mogą zastosować terapię neurofeedbacku, aby wytrenować mózg w zakresie samoregulacji w sytuacjach, które normalnie wywołują niepokój.

Terapia neurofeedbackiem w ADHD

Normalnie, gdy pracujemy nad zadaniem, aktywność mózgu wzrasta, co pozwala nam się skoncentrować. Ale u osób z ADHD często dzieje się odwrotnie – ich mózgi zwalniają, co utrudnia im koncentrację. Dzieje się tak zwykle dlatego, że większość ich mózgów ma niskie stężenie fal beta o wysokiej częstotliwości i wysokie stężenia fal teta lub delta o niskiej częstotliwości.

I chociaż połączenie terapii behawioralnej i psychostymulantów jest zwykle tradycyjnym podejściem do leczenia ADHD, podejście to ma pewne wady. Na przykład niektórzy pacjenci skarżyli się na zmniejszenie apetytu i ostatecznie utratę wagi po rozpoczęciu leczenia.

W związku z tym niektórzy lekarze zajmujący się zdrowiem psychicznym zwracają się do terapii neurofeedbackiem, aby poprawić zdolność mózgu do fal beta i złagodzić objawy ADHD. Fale te pomagają nam przetwarzać informacje i rozwiązywać problemy. Z drugiej strony wysokie koncentracje fal theta prowadzą do dezorganizacji, trudności w wykonywaniu zadań i dużej dekoncentracji.

Nie jest zatem zaskakujące, że kilka badań donosi o znaczącej poprawie, gdy terapia neurofeedback została włączona do planów leczenia ADHD.

Terapia neurofeedbackiem w przypadku autyzmu

Autyzm to zaburzenie charakteryzujące się trudnościami z mową, komunikacją, kontaktami towarzyskimi i powtarzalnymi zachowaniami. Nasilenie stanu różni się w zależności od osoby. W związku z tym nie ma jednego uniwersalnego leczenia tego schorzenia – każdy pacjent potrzebuje indywidualnego podejścia.

I chociaż większość pacjentów polega na tradycyjnych formach leczenia, takich jak leki, terapia poznawczo-behawioralna i terapia mowy i języka, niektórzy zwrócili się ku terapii neurofeedback. Ale nie ma wielu badań na temat skuteczności terapii neurofeedback przeciwko autyzmowi. W rzeczywistości niektórzy zwolennicy tego sposobu leczenia opierają swoje przekonanie na badaniach nad jego skutecznością przeciwko ADHD.

Nawet jeśli weźmiemy pod uwagę kilka uzasadnionych badań, które donoszą, że terapia neurofeedbackiem może poprawić umiejętności społeczne i zmniejszyć deficyty komunikacyjne u osób z autyzmem, wyniki nie są rozstrzygające. W badaniach istnieją luki – w niektórych uczestniczą tylko mężczyźni, w niektórych tylko młodzież/dzieci, a w innych tylko uczestnicy z tym samym typem ADHD.

Co ważniejsze, nadal nie jest jasne, dlaczego terapia neurofeedbackiem działała w niektórych przypadkach, a nie w innych. Ostatecznie jest jeszcze wiele do zrobienia, aby wykluczyć udział innych czynników.

Efekty uboczne terapii neurofeedback

Chociaż terapia neurofeedback jest bezbolesna i nieinwazyjna, ma pewne skutki uboczne:

Poczucie niepokoju

Jeśli po raz pierwszy wybierasz się na terapię neurofeedbacku, niepokój jest powszechny. Może to być spowodowane obawą przed umieszczeniem elektrod na głowie lub nawet zdenerwowaniem przed wykonaniem zabiegu medycznego. Tak czy inaczej, powinno to zniknąć wraz z postępem sesji.

Depresja

Niestety terapia neurofeedbackiem może powodować depresję, szczególnie gdy zwiększa prędkość wolniejszych fal. Tragicznie może to wpłynąć nawet na tych, którzy nigdy nie mieli depresji.

Upośledzenie funkcji poznawczych

Zamiast poprawiać funkcje poznawcze, sesja terapeutyczna może czasami ją osłabić.

Zmiany wokalne

Ze względu na niepokój, który może być wynikiem terapii neurofeedback, niektórzy pacjenci odczuwają również zmiany głosu.

Zaćmienie mózgu

Jeśli zatrudnisz neuroterapeutę, który nie jest odpowiednio przeszkolony, możesz doświadczyć mgły mózgowej i czuć się niespokojnie podczas i po sesji terapeutycznej. Jest to jednak zwykle krótkotrwałe i z czasem zanika.

Zawroty głowy i zmęczenie

Kiedy terapia neurofeedback zwiększa lub zmniejsza prędkość fal mózgowych, możesz przez chwilę odczuwać zmęczenie lub zawroty głowy.

Depersonalizacja

Depersonalizacja to doświadczenie poczucia, że ​​obserwujesz siebie z zewnątrz. Może to być wynikiem zmiany aktywności elektrycznej części mózgu odpowiedzialnej za ogólną świadomość.

Ciśnienie w głowie

Chociaż jest to rzadkie, czasami odczuwany jest nacisk w części głowy, która jest celem terapii.

Napięcie mięśni

Jeśli terapia neurofeedback nie jest prawidłowo podawana, szczególnie w przypadku fal o wysokiej częstotliwości, takich jak gamma i beta, może to spowodować napięcie mięśni.

Bóle głowy

Jeśli twój neuroterapeuta skieruje się na niewłaściwą stronę mózgu, możesz później poczuć ból głowy. Dzieje się tak również w wyniku trenowania szybszych fal o wysokiej częstotliwości. Chociaż zwykle ustępuje samoistnie, czasami przeradza się w pełnoobjawową migrenę.

Pogorszenie objawów

Chociaż ta terapia ma poprawić funkcjonowanie mózgu, może pogorszyć objawy, zwłaszcza gdy nie jest wykonywana prawidłowo. Jednak ten efekt uboczny jest zwykle tymczasowy.

Poprzedni: SMART Recovery

Dalej: Terapia doświadczalna w leczeniu uzależnień