Nauka uzależnienia

Jeśli chodzi o naukę o uzależnieniu, mózg, pomimo swojego znaczenia, jest nadal najmniej poznaną częścią ludzkiego ciała, częściowo ze względu na swoją złożoność, a częściowo z powodu trudności w studiowaniu go na żywym przedmiocie. Jednak stosując nowoczesne techniki, takie jak funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego, lepiej znane jako fMRI, naukowcy zaczynają teraz lepiej rozumieć, co dzieje się w mózgu, co zmienia sposób postrzegania uzależnienia.

Stary model nauki o uzależnieniu

Poprzedni model uzależnienia był w dużej mierze historią przyczyny i skutku¹1.RA Rawson, Addiction Science: uzasadnienie i narzędzia odpowiedzi zdrowia publicznego na nadużywanie narkotyków – PMC, PubMed Central (PMC).; Pobrano 21 września 2022 z https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4704692/. Ludzie często brali daną substancję, uzależniali się od niej, cierpieli z powodu głodu, jeśli jej nie przyjmowali i budowali tolerancję na jej działanie, a to sprawiało, że potrzebowali coraz więcej.

Jest to nadal powszechne rozumienie uzależnienia poza medycyną i nauką, być może dlatego, że jest to uproszczony opis przyczyny i skutku i prawdopodobnie dlatego, że zawiera w sobie wyjaśnienie uzależnienia jako osobistej porażki: uzależniony popełnia błąd próbując narkotyku po pierwsze, albo brakowało mu siły woli, by się zatrzymać.

Ale słabości tego modelu są wyraźnie widoczne. To niewiele robi, aby wyjaśnij uzależnienia które nie pasują do modelu, jak palenie, w przypadku którego objawy odstawienia są stosunkowo łagodne, lub hazard, w którym nie ma związku chemicznego. Nie wyjaśnia też nawrotów, które często zdarzają się długo po tym, jak lek opuścił system, a wszelkie objawy odstawienia dawno minęły.

Nowy model nauki o uzależnieniu

Naukowcy postrzegają teraz uzależnienie bardziej jako objaw, w rzeczywistości, przebudowy mózgu, a konkretnie, mózgowego układu nagrody. Dlatego uzależnienie to nie tyle lek czy zachowanie, ile raczej nagroda, jaką lek lub zachowanie może wywołać w mózgu.

Podstawą tego jest dopamina. Każdy będzie produkował dopaminę i będzie zaznajomiony z szumem, jaki może zapewnić, być może z satysfakcji z pomyślnego wykonania trudnego zadania lub z dreszczyku emocji, gdy zespół, który wspierasz, wygrywa. Substancja chemiczna jest częścią naszej historii ewolucyjnej, pomagając nagradzać zachowania, które zapewniły przetrwanie nie tylko naszym indywidualnym przodkom, ale także naszemu gatunkowi.

Jednak uzależnienie przejmuje ten system. W przypadku leków może to mieć wpływ chemiczny na sposób, w jaki mózg przetwarza dopaminę, aby zwiększyć intensywność uderzenia, co z kolei rozpoczyna proces ponownego okablowania. W przypadku innych uzależniających zachowań to po prostu mózg będzie ponownie podłączał się, aby żądać więcej zachowania i związanej z nim dopaminy.

Zaskakujące dowody na to mogą pochodzić z leczenia choroby Parkinsona. Choroba niszczy zdolność mózgu do wytwarzania dopaminy, dlatego pacjentom często przepisuje się terapię zastępczą. Jednak w jednym badaniu u około 14% nałogów doszło po rozpoczęciu terapii.

Jeden model uzależnienia opracowany przez Profesor Rita Goldsteinsugeruje, że uzależnienie jest połączeniem dwóch czynników, atrybucji istotności i osłabienia zahamowania. Zasadniczo uzależnienie zaczyna dominować w myślach osoby uzależnionej, jednocześnie zmniejszając ich zdolność do samokontroli. Opis, który rozpozna wielu zaznajomionych z uzależnieniem.

Jednak Goldstein zbadał również fizyczny i poznawczy wpływ na mózg, próbując to lepiej zrozumieć. Zauważyła, że ​​u osób uzależnionych od kokainy nastąpiło pogorszenie objętości istoty szarej w korze przedczołowej. Ta część mózgu kontroluje takie rzeczy jak podejmowanie decyzji i planowanie.

Goldstein, co ciekawe, odkrył, że podczas gdy uzależnieni wypadali źle w rutynowych testach poznawczych, gdy testy poznawcze były związane z narkotykami, ich wyniki były powyżej średniej. Innymi słowy, ich mózg przystosował się fizycznie, aby lepiej karmić swoje nałogi kosztem innych części ich życia.

Naukowe przyczyny uzależnienia

Nauka o uzależnieniu wciąż nie rozumie dokładnych przyczyn uzależniających zachowań, zwłaszcza dlaczego niektórzy ludzie stają się uzależnieni, podczas gdy inne osoby nie są dotknięte tymi samymi bodźcami. Trudność polega nie tylko na ograniczeniach wykorzystywanej nauki, ale także na czynnikach zewnętrznych, które wydają się mieć wpływ, co utrudnia ustalenie dokładnych przyczyn i ich skutków.

Sygnały społeczne mogą wpływać na sposób, w jaki ludzie podchodzą do potencjalnie uzależniających zachowań. Chociaż czynniki takie jak wiek mogą również odgrywać pewną rolę, zwłaszcza w przypadku narkotyków, gdzie ich szybszy metabolizm może zwiększać ryzyko uzależnienia. Przeszłe wydarzenia, takie jak trauma, mogą zwiększyć wpływ, podczas gdy rodzinna historia uzależnienia może wytworzyć predyspozycje genetyczne lub czynnik społeczny lub połączenie obu.

Jednak badania zdecydowanie przeniosły rozumienie uzależnienia ze staromodnego postrzegania go jako porażki moralnej i, w coraz większym stopniu, do choroby, na którą, jak na każdą inną chorobę, niektórzy ludzie wydają się być bardziej podatni niż inni.

Przyszły rozwój uzależnień

Badania trwają i wciąż można się wiele nauczyć. Tak więc, podczas gdy nasze rozumienie mózgu i uzależnienia pogłębia się, w jaki sposób zostanie to zastosowane, nadal nie widać. Chociaż wiedza, którą posiadamy, może zostać wykorzystana do opracowania teorii na temat uzależnienia i sposobów jego leczenia, to jeszcze nie powstała teoria jednocząca.

Pole pozostaje podzielone. Chociaż zakres potencjalnych uzależnień rozszerzył się poza narkotyki i alkohol, niewielu kwestionuje uzależniającą moc hazardu, nadal nie ma prawdziwego konsensusu co do tego, gdzie są wytyczone granice. Czynności w Internecie, takie jak gry i anime, mogą uzależniać, ale czy ludzie mogą być uzależnieni od samego Internetu? A może rutynowe i często niezbędne czynności, takie jak zakupy, mogą powodować uzależnienie? Albo pierwotne potrzeby, takie jak jedzenie lub seks, które są niezbędne do przetrwania?

Podobna debata dotyczy najlepszych podejść do leczenia. Tradycyjny podział między podejściem „najpierw terapia” a podejściem „najpierw lekarstwo” stał się jeszcze bardziej skomplikowany w związku z proponowanymi terapiami, takimi jak stymulacja elektromagnetyczna, która, jak twierdzą zwolennicy, pomaga mózgowi zmienić obwody uzależniające.

Istnieje jednak zgoda co do tego, że niezależnie od sposobu, w jaki zostanie to osiągnięte, lekarstwo na uzależnienie leży w samym mózgu. Mózg to niezwykły organ i naukowcy wciąż odkrywają, że może się zmieniać i dostosowywać. Chociaż wydaje się, że istnieje pewna zgoda co do tego, że jest to długi proces, trwający być może od czterech do pięciu lat, badania wykazały, że szkody spowodowane przez uzależnienie zaczynają się szybko odwracać, gdy cykl uzależnienia zostanie przerwany, dając nadzieję, że nauka wkrótce zacznie poprawiać skuteczność leczenia uzależnień.

Poprzedni: Uzależnienie od kryptowalut

Dalej: Test DNA na uzależnienie