Czy uzależnienie jest chorobą?

Uzależnienie oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Dla niektórych oznacza to przymus używania substancji uzależniających, a czasem niebezpiecznych – przymus jest słowem kluczowym. Dla innych jest to wymówka używana przez uzależnionych, aby chronić się przed obwinianiem za wszystkie decyzje, które podejmują, aby utrzymać swój nałóg.

Więc kto ma rację?

W tym artykule omówimy obie strony sporu – uzależnienie jako choroba i uzależnienie jako wybór.

Nauka stojąca za uzależnieniem

Używając substancji uzależniającej, zanim staniesz się „uzależniony”, jedyne uczucie, jakie odczuwasz, pochodzi od samej substancji chemicznej. Dla opiatów może to być uniesienie, dla benzodiazepin – relaksacja. W przypadku uzależnień behawioralnych (czasami znanych jako uzależnienia procesowe), takich jak uzależnienie od seksu i hazardu, uczucie to może być podekscytowaniem i rozproszeniem lub pośpiechem do podejmowania ryzyka. Ale kiedy ktoś nadal używa substancji do momentu, w którym jest uzależniony, zmienia się chemia jego mózgu.

Dopamina, którą niesie ze sobą przewidywanie nadużywania substancji, może całkowicie zniweczyć wysiłki anioła na twoim ramieniu, zmuszając cię do ignorowania wszelkich powodów, dla których jest to zły pomysł. Gdy haj już się włączy, mózgowy „obwód nagrody” wytwarza substancje chemiczne, które wzmacniają potrzebę większej ilości dopaminy, lepszych uderzeń i większego ryzyka.

Nie każdy, kto decyduje się na picie i zażywanie narkotyków, ma „podstawowy powód”, aby to zrobić. Może to być spowodowane presją rówieśników, ciekawością lub po prostu szukaniem zabawy. Ale dla tych, którzy uzależniają się, często istnieje powód, dla którego używanie substancji staje się problemem. Trauma w dzieciństwie, niska jakość życia i problemy ze zdrowiem psychicznym mogą być czynnikami, dla których ktoś może sięgać po substancje – w celu odwrócenia uwagi od bólu i negatywnych emocji.

Argument za – narkomania to choroba

Kontrowersje związane z uzależnieniem jako modelem choroby często mają podłoże moralne. Uzależnienie jest postrzegane jako moralna wada lub osobista wada. Kłamstwa, oszustwa i niemoralne zachowania, w jakie angażuje się osoba uzależniona, przynoszą ból ich bliskim. Rodziny i przyjaciele, którzy mogliby próbować dobrodusznej próby wychowania o negatywnych konsekwencjach używania substancji, często wpadają w złość, co sprawia, że ​​łatwo jest obwiniać uzależnionego za „wybór” uzależnienia.

Jednak jest to bardziej skomplikowane. Kłamstwa, tajemnice i oszustwa są częścią uzależnienia – aby uniknąć osądu i ukryć się przed wstydem. Ich gniewna reakcja na wyzwanie jest często mechanizmem obronnym, napędzanym silnymi zmianami chemicznymi w mózgu, które zapobiegają przedostawaniu się czegokolwiek między uzależnionym a jego nałogiem.

Niezależnie od tego, czy początki uzależnienia są spowodowane naturą, czy wychowaniem, model uzależnienia od choroby zgadza się, że stosowanie substancji uzależniającej rozpocznie jako wybór. Dopiero, gdy zachowanie staje się kompulsywne, historia staje się bardziej skomplikowana. Do czasu, gdy zmieni się chemia mózgu, osoba uzależniona nadal „wybiera” dalsze stosowanie substancji uzależniających, ale wybór jest dokonywany pod przymusem w wyniku przymusu wywołanego zmianami chemicznymi w mózgu.

Chociaż istnieją takie, które idą pod prąd, społeczność naukowa ogólnie zgadza się, że uzależnienie jest chorobą w podobny sposób jak choroby psychiczne. Czy uważasz, że ktoś z bulimią, który objada się jedzeniem, a następnie wymiotuje, dokonał takiego wyboru? Wątpię.

Uzależnienie jako choroba rodzinna

Chociaż społeczność naukowa nie znalazła dokładnego powodu, osoby z członkami rodziny, które zmagają się z nadużywaniem substancji, znacznie częściej same nadużywają substancji. Same geny mogą dać ci predyspozycje do uzależnienia, a środowisko, w którym dorastałeś, jest ogromnym czynnikiem.

Rodzinne czynniki społeczno-ekonomiczne mają silny związek z używaniem narkotyków. Osoby, których rodziny borykały się z problemami finansowymi lub mieszkały w biedniejszych obszarach, znacznie częściej nadużywają narkotyków i alkoholu w młodym wieku. Dorastanie wokół używania narkotyków i alkoholu jest również głównym czynnikiem wpływającym na to, czy będziesz nadużywać substancji uzależniających.

Ogólna dynamika rodziny również może mieć znaczenie. Dzieci, których rodzice zmagają się z aktywnym uzależnieniem, rzadziej mieszkają w stabilnym domu rodzinnym. Trauma w dzieciństwie i okresie dojrzewania wiąże się z chorobami psychicznymi i uzależnieniami oraz przyczynia się do postrzegania uzależnienia jako „choroby rodzinnej”.

Argument przeciw – uzależnienie od narkotyków to wybór

Istnieje wiele powodów, dla których ktoś może uważać uzależnienie za wybór. Czasami może pochodzić z miejsca ignorancji, na przykład widząc, że ktoś nadal angażuje się w szkodliwe zachowania i nie będąc w stanie zrozumieć, dlaczego tak się dzieje.

Dla niektórych jednak uzależnienie jest usprawiedliwieniem dla osoby uzależnionej. Czują, że osoba uzależniona może użyć tarczy uzależnienia, zapobiegającej wszelkiej osobistej winy za krzywdę i ból, jakie mogą powodować niezdrowe zachowania związane z uzależnieniem.

W środowisku naukowym toczy się debata na temat tego, jak duży wybór wiąże się z uzależnieniem i czy etykieta „choroba” może być szkodliwa. Uzależnienie klasyfikowane jako choroba jest często umieszczane wśród schorzeń przewlekłych, których nie można wyleczyć. Ta mantra jest również przestrzegana przez grupy wspólnotowe, takie jak AA.

„My, członkowie wspólnoty AA, wierzymy, że nie ma czegoś takiego jak lekarstwo na alkoholizm. Nigdy nie możemy wrócić do normalnego picia, a nasza zdolność do trzymania się z dala od alkoholu zależy od utrzymania naszego zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego”. Anonimowi Alkoholicy

Niektórzy pracownicy służby zdrowia uważają, że ta etykieta nieuleczalnej choroby szkodzi wszelkim wysiłkom leczenia uzależnienia, a leczenie może czasami skutecznie usunąć wszelkie kompulsywne zachowania. Jeśli jesteś traktowany jak „normalne” stany, takie jak cukrzyca i astma, możesz ignorować fakt, że istnieją podstawowe czynniki psychologiczne, które wywołały uzależnienie.

A więc, czy uzależnienie jest chorobą, czy uzależnienie jest wyborem?

Debata na temat tego, czy uzależnienie jest wyborem, czy uzależnieniem, może być przydatna dla społeczności naukowej, ale dla opinii publicznej może utrwalać negatywne stereotypy i uprzedzenia. Chociaż używanie substancji uzależniających po raz pierwszy jest wyborem, istnieją dobre dowody naukowe na to, że gdy uzależnienie opanuje, powiązane z nim zachowania stają się kompulsywne. Niezależnie od tego, czy jest to wybór, czy choroba, jest jedna rzecz, co do której obie strony sporu są zgodne – uzależnieni potrzebują pomocy.

Poprzedni: Zły nawyk a uzależnienie

Dalej: Uzależnienie od kryptowalut