Ο εκφοβισμός είναι ανεπιθύμητη, επιθετική συμπεριφορά μεταξύ παιδιών και εφήβων σχολικής ηλικίας που περιλαμβάνει πραγματική ή σιωπηρή ανισορροπία δύναμης μεταξύ του παιδιού που εκφοβίζει και του παιδιού που εκφοβίζεται. Αυτή η ανεπιθύμητη συμπεριφορά επαναλαμβάνεται ή έχει μεγάλη πιθανότητα να επαναληφθεί στο μέλλον.

Ο εκφοβισμός μπορεί να επηρεάσει τους νέους σωματικά, ψυχικά και ψυχολογικά, αλλά το πιο σημαντικό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών σε πολύ μικρή ηλικία.

Τύποι εκφοβισμού

Οι εκφοβιστές συχνά χρησιμοποιούν τη φυσική τους δύναμη, την πρόσβαση σε ενοχλητικές πληροφορίες ή τη δική τους δημοτικότητα στο σχολείο για να βλάψουν τους άλλους. Ο εκφοβισμός μπορεί να χωριστεί σε τρεις τύπους: σωματικούς, λεκτικούς ή κοινωνικούς.

Ο φυσικός εκφοβισμός περιλαμβάνει τον τραυματισμό κάποιου ή την καταστροφή των περιουσιών του.

Ο φυσικός εκφοβισμός περιλαμβάνει:

• Χτύπημα / κλοτσιές / φτύσιμο
• Συναγερμός / ώθηση
• Σπάζοντας τα υπάρχοντα κάποιου
• Χρησιμοποιώντας αγενείς χειρονομίες για προσβολή

Ο λεκτικός εκφοβισμός λέει ή γράφει σημαντικά πράγματα για κάποιον πρόσωπο ή διαδικτυακά. Ο εκφοβισμός συμβαίνει συχνά σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων όπως το Instagram, το Twitter, το Snapchat ή το TikTok.

Ο λεκτικός εκφοβισμός περιλαμβάνει:

• Ακατάλληλη πειράγματα
• Όνομα-κλήση
• Σαρκαστικός
• απειλητικός

Ο κοινωνικός εκφοβισμός συνεπάγεται βλάβη της φήμης κάποιου ή αποκλεισμού του από κοινωνικές ομάδες.

Ο κοινωνικός εκφοβισμός περιλαμβάνει:

• Αφήνοντας κάποιον έξω
• Λέγοντας στους άλλους να μην είναι φίλοι με κάποιον
• Διάδοση ψευδών φήμων για κάποιον
• Να ντροπιάζω κάποιον μπροστά σε άλλους

Διαταραχές εκφοβισμού και διατροφής

Περισσότερο από το 70% των παιδιών σχολικής ηλικίας αναφέρουν ότι έχουν εκφοβιστεί, ενώ ένα άλλο 30% παραδέχεται ότι εκφοβίζει άλλους. Παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο εκφοβισμός πραγματοποιείται μόνο στο σχολείο, τα παιδιά μπορούν να βιώσουν εκφοβισμό από τους συνομηλίκους τους, τους προπονητές, τα αδέλφια τους, ακόμη και από τους γονείς τους στο σπίτι.

Τα θύματα του εκφοβισμού μπορεί να έχουν κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος και συμπτώματα PTSD ή αυτοκτονικό ιδεασμό. Τα παιδιά που εκφοβίζονται μπορεί να αισθάνονται ντροπή, ενοχή, φόβο ή θλίψη - τα ίδια συμπτώματα που βιώνουν εκείνοι που αγωνίζονται με διατροφικές διαταραχές.

Ενώ η γενετική, το κοινωνικό περιβάλλον ενός παιδιού και οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορούν όλοι να συμβάλουν στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών, ορισμένοι έφηβοι ενδέχεται να διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης ανορεξίας, βουλιμίας ή υπερβολικής κατανάλωσης τροφής εάν έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού.

Βιολογικοί παράγοντες κινδύνου

Οι βιολογικές προθέσεις για εκφοβισμό και διατροφικές διαταραχές περιλαμβάνουν:

• Έχοντας μέλος της οικογένειας με διατροφική διαταραχή. Τα παιδιά που έχουν γονέα ή αδέλφιο με διατροφική διαταραχή έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τα ίδια διατροφική διαταραχή
• Έχοντας ένα μέλος της οικογένειας με τεκμηριωμένη ψυχική ασθένεια. Το άγχος, η κατάθλιψη και ο εθισμός μπορεί να εμφανιστούν σε οικογένειες. Αυτές οι συνθήκες αυξάνουν την πιθανότητα ότι ένα άτομο θα αναπτύξει διατροφική διαταραχή
• Ιστορικό δίαιτας. Έχοντας ιστορικό δίαιτας ή τη χρήση μεθόδων ελέγχου βάρους μπορεί να οδηγήσει σε υπερφαγία
• Εσκεμμένη ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών. Τα παιδιά που προσπαθούν να περιορίσουν τη διατροφή τους καίγοντας περισσότερες θερμίδες από αυτές που καταναλώνουν
• Ο διαβήτης τύπου 1¹Κλινική Mayo. «Διαβήτης Τύπου 1 – Συμπτώματα και Αιτίες». Mayo Clinic, 7 Ιουλίου 2022, www.mayoclinic.org/diseases-conditions/type-1-diabetes/symptoms-causes/syc-20353011.Το Το 25% των γυναικών με ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη θα αναπτύξουν διατροφική διαταραχή
• Να γεννηθεί πρόωρα, να έχει χαμηλό βάρος γέννησης ή να είναι δίδυμος
• Έχοντας προσωπική διάγνωση ΔΕΠΥ, Διπολικής ή ΟΠΔ

Παράγοντες κοινωνικού κινδύνου εκφοβισμού και διατροφικών διαταραχών

Οι κοινωνικές προθέσεις για εκφοβισμό και διατροφικές διαταραχές περιλαμβάνουν:

• Προέρχονται από μια κουλτούρα όπου η αδυναμία είναι κοινωνική. Το στίγμα βάρους - η ιδέα ότι το λεπτότερο είναι καλύτερο - είναι η διάκριση ή το στερεότυπο με βάση το βάρος ενός ατόμου.
• Μεγαλώνοντας με μέλη της οικογένειας που παρακολουθούν συνεχώς το βάρος τους ή δοκιμάζουν την πιο πρόσφατη διατροφή.
• Έχοντας γονείς που περιορίζουν τρόφιμα όπως υδατάνθρακες, λίπη ή σάκχαρα, ώστε το παιδί τους να μην λιπαίνει.
• Περιορισμός τροφής ή χορτοφάγος ως παιδί επειδή πιστεύετε ότι θα σας βοηθήσει να χάσετε βάρος.
• Βλέποντας άλλα παιδιά να επαινούνται για τη μείωση του βάρους τους και θέλουν να τα μιμηθούν.

Παράγοντες ψυχολογικού κινδύνου εκφοβισμού και διατροφικών διαταραχών

Οι ψυχολογικές προθέσεις για διατροφικές διαταραχές περιλαμβάνουν:

• Όντας πολύ ευαίσθητο άτομο, δυσκολία στον έλεγχο συναισθημάτων και συναισθημάτων ή συμπεριφορά άκαμπτο.
• Τελειομανία ή έχοντας ρεαλιστικά υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό σας.
• Δυσαρέσκεια εικόνας σώματος.
• Χαμηλή αυτοπεποίθηση, κατάθλιψη, άγχος ή άλλες διαταραχές της διάθεσης.

Ενώ πολλοί διαφορετικοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών, οι περισσότερες περιπτώσεις αποτελούνται από μια τέλεια καταιγίδα ευπάθειας. Το να πειράζεστε ή να εκφοβίζετε, ειδικά για το βάρος σας, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πολλές διατροφικές διαταραχές. Το 60% των ατόμων με διατροφικές διαταραχές ανέφεραν ότι εκφοβίστηκαν.

Ο εκφοβισμός μπορεί να αυξήσει το άγχος και την κατάθλιψη, να ενθαρρύνει την απόσυρση και να συμβάλει σε συναισθήματα ενοχής, ντροπής και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Οι άνθρωποι που αισθάνονται με αυτόν τον τρόπο μπορούν να χρησιμοποιούν διατροφικές διαταραχές για να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τα έντονα συναισθήματά τους.

Σημάδια Διαταραχής Διατροφής

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται διατροφικές διαταραχές, φαντάζονται άγχους εφήβους ή συναισθηματικά αλλόκοτους νέους ενήλικες. Διατροφικές διαταραχές μπορούν επίσης να επηρεάσουν παιδιά κάτω των δώδεκα ετών. Είναι σημαντικό για τους γονείς ή οποιονδήποτε συνεργάζεται με παιδιά να αναγνωρίζουν τα προειδοποιητικά σημάδια, διότι οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο σώμα ενός παιδιού και να τους εμποδίσουν να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν όπως πρέπει.

Η έγκαιρη ανίχνευση και πρόληψη είναι καθοριστικής σημασίας για τη θεραπεία των διατροφικών διαταραχών. Πολλά σημάδια μπορεί να είναι λεπτά. Ένα παιδί δεν χρειάζεται να είναι υπερβολικά επικεντρωμένο στο βάρος ή την εικόνα του σώματός του για να κινδυνεύει να αναπτύξει μια διατροφική διαταραχή.

Ακολουθούν ορισμένα προειδοποιητικά σημάδια ότι πρέπει να προσέχετε για εκφοβισμό και διατροφικές διαταραχές:

• Οι διατροφικές συνήθειες έχουν αυξηθεί ή μειωθεί
• Η απώλεια βάρους
• Καχεκτική ανάπτυξη
• αραίωση μαλλιών
• Καθυστέρηση εφηβείας
• Απόκρυψη ή αποθήκευση φαγητού
• Αλλαγές διάθεσης

Λήψη βοήθειας για εκφοβισμό και διατροφικές διαταραχές

Εάν έχετε κάνει ό, τι μπορείτε να σκεφτείτε για να επιλύσετε μια κατάσταση εκφοβισμού και δεν φαίνεται να λειτουργεί τίποτα, ή εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε κινδυνεύει άμεσα, υπάρχουν τρόποι για να λάβετε βοήθεια.

• Εάν υπήρξε έγκλημα ή κάποιος κινδυνεύει άμεσα, καλέστε τον τοπικό αριθμό έκτακτης ανάγκης.
• Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε αισθάνεστε απελπισμένοι ή αυτοκτονίες, υπάρχουν διαθέσιμοι δωρεάν και εμπιστευτικοί πόροι 24/7.
• Εάν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε αρχίζει να ενεργεί διαφορετικά, φαίνεται λυπημένος, ανήσυχος, αποσπασμένος ή δεν φαίνεται πλέον να φροντίζει τον εαυτό του, επικοινωνήστε με τον τοπικό σας σύμβουλο ή την υπηρεσία ψυχικής υγείας.
• Εάν γνωρίζετε ένα παιδί που εκφοβίζεται στο σχολείο, επικοινωνήστε με τον δάσκαλο, τον σύμβουλο και τον διευθυντή του.
• Εάν το σχολείο δεν είναι σε θέση να σταματήσει τον εκφοβισμό, επικοινωνήστε με τον υπεύθυνο ή το κρατικό τμήμα εκπαίδευσης.

Εάν έχετε παιδί με διατροφική διαταραχή, επικοινωνήστε με τον παιδίατρό σας, τον διατροφολόγο ή τον επαγγελματία ψυχικής υγείας για να λάβετε την υποστήριξη που χρειάζεστε για να βοηθήσετε το παιδί σας. Η διδασκαλία του παιδιού σας να έχει μια υγιή σχέση με το φαγητό θα ωφελήσει ολόκληρη τη ζωή του.

Προηγούμενο: Αντικατάσταση αλκοόλ με ζάχαρη κατά την αποκατάσταση

Επόμενο: Είναι το Rehab μια επιλογή για τη θεραπεία των διατροφικών διαταραχών;