Διαταραχή παιχνιδιών

Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία για το φαινόμενο της «διαταραχής του παιχνιδιού». Ενώ η κριτική επιτροπή εξακολουθεί να μην εξετάζει εάν πρόκειται για πραγματική και διαγνώσιμη πάθηση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μερικοί άνθρωποι παλεύουν με μια υπερβολική και ανθυγιεινή ενασχόληση με τα βιντεοπαιχνίδια. Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στη διαταραχή του gaming και τι λένε οι επαγγελματίες σχετικά με αυτό.

Κατανόηση της Διαταραχής Παιχνιδιού

Για να κατανοήσουμε τη διαταραχή του παιχνιδιού, είναι σημαντικό να καταλάβουμε πρώτα τι εννοούμε με τον όρο «διαταραχή». Μια διαταραχή ορίζεται ως «μια λειτουργική έκπτωση που προκαλεί αγωνία ή αναπηρία». Έτσι, όταν μιλάμε για διαταραχή του παιχνιδιού, αναφερόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία οι υπερβολικές συνήθειες παιχνιδιού κάποιου προκαλούν δυσφορία ή παρεμποδίζουν την ικανότητά του να λειτουργήσει σε άλλους τομείς της ζωής του.

Τα σημεία και τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαταραχή του παιχνιδιού περιλαμβάνουν:

• παραμελώντας την προσωπική υγιεινή
• παραλείποντας τα γεύματα
• παραιτείται από κοινωνικές δραστηριότητες υπέρ του παιχνιδιού
• απώλεια ύπνου λόγω αργά το βράδυ παιχνιδιών
• λένε ψέματα για το πόσο χρόνο ξοδεύουν για παιχνίδια
• αντιμετωπίζουν συμπτώματα στέρησης όταν δεν μπορούν να παίξουν
• συνέχισε το παιχνίδι παρά τις αρνητικές συνέπειες
• αισθάνονται ευερέθιστοι όταν δεν μπορούν να παίξουν.

Δεν έχουν όλοι όσοι αντιμετωπίζουν αυτά τα πράγματα διαταραχή παιχνιδιού, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές είναι μερικές από τις κόκκινες σημαίες που αναζητούν οι επαγγελματίες όταν προσπαθούν να αναγνωρίσουν αυτήν την πάθηση.

Η διαμάχη που περιβάλλει τη διαταραχή του παιχνιδιού

Επειδή είναι ένα τόσο νέο φαινόμενο, υπάρχει μεγάλη διαμάχη γύρω από τη διαταραχή του παιχνιδιού. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι μια πραγματική κατάσταση, αλλά μάλλον ένα σύμπτωμα υποκείμενων προβλημάτων ψυχικής υγείας όπως το άγχος ή η κατάθλιψη. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι μια νόμιμη προϋπόθεση που αξίζει περισσότερης αναγνώρισης και έρευνας.

Σε αυτό το σημείο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είναι ο μόνος σημαντικός οργανισμός που αναγνωρίζει τη διαταραχή του παιχνιδιού ως πραγματική και διαγνώσιμη κατάσταση. Στη Διεθνή Ταξινόμηση Νόσων (ICD), ο ΠΟΥ ορίζει τη διαταραχή τυχερών παιχνιδιών ως «ένα μοτίβο επίμονης ή επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς τυχερού παιχνιδιού» που γίνεται τόσο εκτεταμένο που «έχει προτεραιότητα έναντι άλλων συμφερόντων ζωής».

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το ICD δεν χρησιμοποιείται στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), το οποίο είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο σύστημα ταξινόμησης για ψυχικές διαταραχές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι, τεχνικά μιλώντας, η διαταραχή του παιχνιδιού δεν θεωρείται διαγνώσιμη πάθηση στις Ηνωμένες Πολιτείες προς το παρόν.

Ιστορία της διαταραχής του παιχνιδιού

Τη δεκαετία του 1980 η άνοδος των συστημάτων οικιακών βιντεοπαιχνιδιών χάρη στο Nintendo Entertainment System. Όχι πια τα παιδιά έπρεπε να πάνε στο arcade και να ρίξουν τέταρτα σε μια μηχανή βιντεοπαιχνιδιών ή φλίπερ. Τώρα, τα παιδιά μπορούσαν να καθίσουν στα υπνοδωμάτια τους και να παίζουν όλη την ημέρα.

Μέχρι τη δεκαετία του 1990, τα παιχνίδια και η τεχνολογία προχώρησαν με ταχύ ρυθμό και στα τέλη του αιώνα, τα παιδιά είχαν μερικά από τα πιο ζωηρά παιχνίδια στα χέρια τους. Η ταχεία πρόοδος της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε μια γενιά παιδιών που μεγαλώνουν με βιντεοπαιχνίδια στα οποία οι γονείς τους δεν είχαν εκτεθεί.

Οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε πολλές εκπληκτικές βελτιώσεις στο gaming, συμπεριλαμβανομένης της έναρξης τουρνουά esports. Σήμερα, τα άτομα μπορούν να ζουν παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και ορισμένοι παίκτες της ελίτ όπως ο Johan Sundstein και ο Jesse Vainikka κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια σε κέρδη.

Ωστόσο, δεν μπορούν όλοι να γίνουν επαγγελματίες παίκτες και ορισμένα άτομα αναπτύσσουν σοβαρούς εθισμούς στα βιντεοπαιχνίδια. Το παιχνίδι μπορεί να είναι μια θετική εμπειρία για τα παιδιά και να τους διδάξει πολλές δεξιότητες ζωής. Μπορεί επίσης να γίνει ένα πρόβλημα που δημιουργεί μια εξάρτηση από τα παιχνίδια και τους εμποδίζει να αφήσουν τον ελεγκτή και να φύγουν από το σπίτι.

Προσδιορίστε τη διαταραχή του παιχνιδιού

Μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπίσετε τα σημάδια του εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια. Μπορεί να πιστεύετε ότι ο έφηβός σας είναι απλώς έφηβος, αλλά υπάρχουν κάποιες σαφείς ενδείξεις ότι έχει αναπτυχθεί μια εξάρτηση από βιντεοπαιχνίδια. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το να παίζεις βιντεοπαιχνίδια, αλλά ο εξαναγκασμός να παίζεις συνεχώς παιχνίδια και να ωθείς τα πάντα στο πλάι είναι πρόβλημα. Τα άτομα μπορούν να αναπτύξουν μια διαταραχή παιχνιδιού από το να παίζουν παιχνίδια στο διαδίκτυο ή σε ένα οικιακό σύστημα τυχερών παιχνιδιών που δεν είναι συνδεδεμένο στο Διαδίκτυο.

Οι ειδικοί επισημαίνουν επισήμως άτομα με διαταραχή παιχνιδιού ως όποιον έχει «μια επίμονη συμπεριφορά παιχνιδιού». Αυτό είναι λίγο ασαφές, καθώς ορισμένοι έφηβοι θα μπορούσαν να εμβαθύνουν σε ένα βιντεοπαιχνίδι μία εβδομάδα και να μην το παίξουν την επόμενη.

Η διαταραχή τυχερών παιχνιδιών ορίζεται συγκεκριμένα στην 11η Αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νόσων (ICD-11) ως ένα μοτίβο συμπεριφοράς ψηφιακών ή βιντεοπαιχνιδιών που χαρακτηρίζεται από αυξημένο καταναγκασμό και προτεραιότητα στο παιχνίδι σε σχέση με άλλες δραστηριότητες. Το ICD σημειώνει επίσης ότι για να υπάρχει διαταραχή τυχερών παιχνιδιών το πρότυπο συμπεριφοράς πρέπει να συνεχιστεί ενόψει των αρνητικών συνεπειών.

Πρέπει επίσης να είναι επαρκούς σοβαρότητας ώστε να οδηγήσει σε σημαντική έκπτωση σε προσωπικούς, οικογενειακούς, κοινωνικούς, εκπαιδευτικούς, επαγγελματικούς ή άλλους σημαντικούς τομείς λειτουργικότητας. Είναι απίθανο να δοθεί διάγνωση διαταραχής τυχερών παιχνιδιών εάν η συμπεριφορά δεν ήταν συνήθως εμφανής για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Spot Gaming Εθισμός

Τα άτομα με εθισμό στα παιχνίδια μπορεί να εμφανίζουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα σημάδια:

• Τα άτομα παίζουν για μεγάλες εκτάσεις, ίσως πολλές ώρες κάθε φορά
• Μιλούν συνεχώς για το παιχνίδι ακόμη και με άτομα που δεν είναι εξοικειωμένα με αυτό
• Όταν τους ζητήθηκε να σταματήσει να παίζει το παιχνίδι, θυμώνουν και πιθανώς επιθετικοί
• Τα άτομα ψεύδονται για το χρονικό διάστημα που παίζουν το παιχνίδι
• Μπορεί να προσποιούνται ότι δεν έχουν παίξει πρόσφατα το παιχνίδι.
• Λόγω της μεγάλης διάρκειας του παιχνιδιού, οι παίκτες δεν τρώνε, κοιμούνται και οι συνήθεις συνήθειες τους διακόπτονται
• Οι παίκτες έχουν μια αίσθηση ευφορίας από το παιχνίδι βιντεοπαιχνιδιών
• Οι παίκτες αντιμετωπίζουν συμπτώματα στέρησης όταν δεν παίζουν
• Τα άτομα μπορεί να έχουν πονοκεφάλους, πόνο στο λαιμό, τα χέρια, τα χέρια και τα μάτια από υπερβολικό παιχνίδι βιντεοπαιχνιδιών

Τι κάνει τα βιντεοπαιχνίδια εθιστικά;

Τα τέσσερα βασικά στοιχεία που κάνουν το gaming εθιστικό:

1. Προσωρινή απόδραση
2. Κοινωνική αλληλεπίδραση
3. Πρόκληση και μια αίσθηση του σκοπού
4. Σταθερές μετρήσιμες ανταμοιβές και πρόοδος

Είναι το παιδί μου εθισμένο στα παιχνίδια;

Εάν το παιδί σας εμφανίσει οποιοδήποτε από τα παραπάνω σημάδια εθισμού στα βιντεοπαιχνίδια, τότε υπάρχει μια καλή πιθανότητα να είναι εθισμένοι στο παιχνίδι. Πιστεύεται ότι μόνο το XNUMX% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο έχουν μια διαταραχή παιχνιδιού. Είναι ένα μικρό ποσοστό, αλλά αυτό θα μπορούσε απλώς να οφείλεται σε άτομα που δεν διαγιγνώσκονται. Μερικοί γονείς μπορεί να πιστεύουν ότι το παιδί τους παίζει απλά ένα βιντεοπαιχνίδι και δεν συνειδητοποιούν πόσο εξαρτώνται από το παιχνίδι.

Ένας λόγος για τον οποίο μπορεί να είναι δύσκολο να πει κανείς εάν ένα παιδί είναι εθισμένο στα παιχνίδια οφείλεται στην κουλτούρα της οθόνης που έχει αναπτυχθεί από το 2007 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο iPhone. Μια γενιά παιδιών έχει μεγαλώσει με τα smartphone να αποτελούν μέρος της γενικής κουλτούρας. Με τον χρόνο που αφιερώνουν τα άτομα στα smartphone τους, μπορεί να είναι δύσκολο να πούμε πόσο παίζει ένα άτομο τα βιντεοπαιχνίδια.

Καθώς αυξάνεται η χρήση smartphone και Διαδικτύου και αναπτύσσονται πιο ελκυστικά / διαδραστικά βιντεοπαιχνίδια, είναι πιθανό περισσότερα παιδιά να εθιστούν στα παιχνίδια. Οι μέρες των παιδιών που χρειάζονται ένα ακριβό σύστημα και τηλεόραση για να παίξουν ένα βιντεοπαιχνίδι έχουν τελειώσει. Όλα τα παιδιά που χρειάζονται σήμερα είναι μια σύνδεση στο Διαδίκτυο και εκατοντάδες διαδικτυακά παιχνίδια είναι διαθέσιμα για να παίξουν.

Πώς διαγιγνώσκεται η διαταραχή του παιχνιδιού;

Οι ειδικοί εξετάζουν τα πρότυπα συμπεριφοράς ενός ατόμου για να καθορίσουν εάν έχουν ή όχι διαταραχή παιχνιδιού. Τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια ουδέτερη ως προς το φύλο δραστηριότητα, έτσι άνδρες και γυναίκες μπορούν να βιώσουν έναν εθισμό στο παιχνίδι.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να υπάρξει σαφής αλλαγή στη συμπεριφορά ενός ατόμου σε διάστημα 12 μηνών. Εάν ένα άτομο βιώσει μια αξιοσημείωτη διαταραχή στο σχολείο/εκπαίδευση, την εργασία/απασχόληση ή τις οικογενειακές και φιλικές σχέσεις, τότε μπορεί να ταξινομηθεί ως με διαταραχή του παιχνιδιού¹1.Q. Wang, H. Ren, J. Long, Y. Liu και T. Liu, Πρόοδος έρευνας και συζητήσεις σχετικά με τη διαταραχή τυχερών παιχνιδιών – PMC, PubMed Central (PMC). Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2022, από https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6678059/.

Θεραπεία για τον εθισμό στα παιχνίδια

Ένας αυξανόμενος αριθμός εγκαταστάσεων θεραπείας παγκόσμιας κλάσης προσφέρουν πλέον προγράμματα που επιτρέπουν στα άτομα να καταπολεμήσουν τους εθισμούς τους στα βιντεοπαιχνίδια. Ανάλογα με την εγκατάσταση αποκατάστασης, η θεραπεία μπορεί να ποικίλλει. Ορισμένα κέντρα απεξάρτησης μπορεί να χρησιμοποιούν ένα πρόγραμμα 12 βημάτων για τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια, ενώ άλλα μπορεί να προσφέρουν ομαδική συμβουλευτική και ομάδες αυτοβοήθειας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει τις διαταραχές τυχερών παιχνιδιών ως πρόβλημα ψυχικής υγείας. Δεν βλέπουν όλα τα μέρη τις διαταραχές τυχερών παιχνιδιών ως μείζον πρόβλημα, αλλά καθώς το παιχνίδι αυξάνεται σε δημοτικότητα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δημιουργεί μια εξάρτηση²2.Μ. Moing, Psychiatry Online, The American Journal of Psychiatry. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2022, από https://ajp.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.ajp.2014.14060723. Σε ορισμένες περιπτώσεις μια περίοδος ψηφιακής αποτοξίνωσης βοηθά την κατάσταση.

Πώς να αποτρέψετε τον εθισμό στα παιχνίδια

Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τα παιδιά να παίζουν βιντεοπαιχνίδια από καιρό σε καιρό. Ο καθορισμός ορισμένων κανόνων και κατευθυντήριων γραμμών μπορεί να αποτρέψει το παιδί σας από το να αναπτύξει μια διαταραχή του παιχνιδιού, αν και οι ακόλουθες επίσημες οδηγίες από τον ΠΟΥ μπορεί να έχει γραφτεί από κάποιον χωρίς εφήβους…

«Οι γονείς θα πρέπει να τηρούν καθορισμένα χρονικά όρια για τα παιχνίδια και να μην αμφιταλαντεύονται από τους κανόνες τους. Τα smartphone και άλλες συσκευές θα πρέπει να απαγορεύονται από τα υπνοδωμάτια και να μην επιτρέπονται τουλάχιστον δύο ώρες πριν τον ύπνο. Είναι καλή ιδέα να κρατάτε όλες τις συσκευές παιχνιδιού έξω από το δωμάτιο ενός παιδιού, ώστε να μην μπορούν να αποσυρθούν στο υπνοδωμάτιό τους για να παίξουν όποτε θέλουν. Οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν δραστηριότητες όπως η άσκηση και το παιχνίδι έξω.

Τα παιδιά θα πρέπει να έχουν μια εναλλακτική λύση στο να κάθονται μέσα και να παίζουν όλη μέρα. Τέλος, τα παιδιά πρέπει να παίζουν μόνο παιχνίδια που αξιολογούνται κατάλληλα για την ηλικιακή τους ομάδα. Τα παιχνίδια μπορεί να είναι βίαια και η έρευνα διερευνά εάν αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω εθισμό και διαταραχή συμπεριφοράς».

Προηγούμενος: Τα περισσότερα εθιστικά παιχνίδια

επόμενο: Πώς να αντιμετωπίσετε τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια